با توجه به اینکه در کشور ایران بخش ساختمان بیشترین سهم مصرف انرژی اولیه را دارد استفاده از راهکارهایی برای کاهش این مصرف ضروری به نظر می رسد. یکی از این راهکار ها استفاده از سیستم CCHP در مقیاس کوچک و متناسب با مصارف ساختمان است.

استفاده از سیستم های تولید همزمان برق، گرما و سرما در سه دهه اخیر به دنبال عواملی همچون افزایش هزینه سوخت و انرژی، افزایش آلاینده های زیست محیطی و اتلاف زیاد انرژی مورد توجه قرار گرفته است. این سیستم ها به تولید هزمان انرژی الکتریکی و تامین بار گرمایش و سرمایش ساختمان می پردازند و جایگزین روش معمول که استفاده از شبکه برق سراسری و سوزاندن سوخت در بویلر است می شوند.

استفاده از یک منبع انرژی برای تولید همزمان چند شکل از انرژی باعث کاهش مصرف انرژی و هزینه های مربوط به آن می شود. تجهیزات سیستم را می توان به ۳ بخش کلی تقسیم کرد بخش اول مربوط به تجهیزات سیستم CHP و شامل موتور، ژنراتور و مبدل های حرارتی است. بخش دوم شامل چیلر و تجهیزات مربوط به آن است. بخش آخر نیز تجهیزات دیگر نظیر پمپ ها، دی اریتور، سختی گیر و … می باشد. عملکرد سیستم به این صورت است که انرژی شیمیایی سوخت بوسلیه موتور یا توربین به انرژی مکانیکی تبدیل می شود و انرژی مکانیکی نیز توسط ژنراتور تبدیل به انرژی الکتریکی می شود. گرمای اتلافی از سیستم تولید توان که همراه با Flue gas (گاز خروجی از توربین) خارج می شود می تواند در یک مبدل به آب منتقل شده و این آب گرم یا بخار برای مصارف گرمایش ساختمان به کار رود یا انرژی مورد نیاز برای چیلر جذبی را فراهم کند. به این ترتیب انرژی هدررفته در جهت تامین بار گرمایش یا سرمایش ساختمان استفاده می شود. مقداری حرارتی که از گازهای داغ خروجی از توربین می توان به دست آورد به عواملی مانند نوع سوخت و دمای حرارت بازیافتی بستگی دارد. اگر از گاز طبیعی به عنوان سوخت استفاده شود دمای گاز خروجی را می توان تا حدود ۶۰ الی ۱۰۰ درجه سانتیگراد کاهش داد.