عایقکاری ساختمان
با توجه به اهمیت صرفه جویی در مصرف انرژی به منظور افزایش بهره وری در ساختمان ها، مدیریت مصرف انرژی امری ضروری میباشد.
انرژی مورد نیاز به منظور ایجاد آسایش و رفاه در فصول سرد و گرم سال در ساختمانهای مسکونی و اداری، بخش قابل توجهی از میزان کل انرژی مصرفی ساختمان را در بر میگیرد. که با توجه به تبادل حرارتی فضای داخلی ساختمان و محیط بیرونی، عایقکاری ساختمان با کاهش تبادل حرارتی، یکی از راهکارهای مهم و موثر در مدیریت مصرف انرژی در ساختمان میباشد. به عبارتی میتوان گفت بدون عایقکاری مناسب ساختمان، اجرای راهکارهای دیگر به منظور مدیریت مصرف انرژی نتیجه مطلوبی نخواهند داشت، زیرا بخش قابل توجهی از انرژی از طریق تبادل حرارتی فضای داخلی و محیط بیرونی ساختمان اتلاف میشود. در صورتی که استفاده از عایقهای حرارتی، با کاهش تبادل حرارتی، می تواند دمای فضای درونی ساختمان را در فصل سرما ۵ درجه سانتیگراد گرمتر کرده و در فصل تابستان نیز تا ۱۰ درجه سانتیگراد خنکتر نگه دارد. همین امر به نوبه خود باعث کاهش هزینه انرژی مصرفی ساختمان میشود.
روش عایقکاری، نوع عایق و هزینه عایقکاری بستگی به وضعیت جدارها و نمای خارجی ساختمان داشته و برای ساختمان های احداث شده و در حال احداث متفاوت میباشد. بطوریکه میتوان گفت هزینه عایقکاری در حین احداث ساختمان کمتر از عایقکاری پس از احداث کامل ساختمان میباشد. در حالت کلی، عایقکاری را میتوان در قسمت خارجی و یا در قسمت داخلی جدارهای ساختمان انجام داد. در حالتی که عایقکاری در قسمت خارجی جدارهای ساختمان انجام شود، گرمایش و یا سرمایش فضای داخلی ساختمان، باعث تغییرات دمایی دیوار میشود. در این حالت در صورت تغییر دمایی در فضای داخلی ساختمان، تبادل حرارتی بین دیوار و هوای فضای داخل ساختمان انجام میشود. در صورتی که با انجام عایقکاری در قسمت داخلی جدار، تغییرات دمایی در فضای درونی تاثیری در تغییرات دمایی دیوار نخواهد داشت. استفاده از این روش اغلب در ساختمانهای اداری کاربرد دارد و باعث تسریع در ایجاد تغییرات دمایی در فضای درونی ساختمان میشود. با این حال در عایقکاری ساختمانهای احداث شده، عایقکاری اغلب در قسمتی از جدار که نیاز به تعمیرات و بازسازی داشته باشد انجام میشود.
از جمله عایقهای متداول مورد استفاده در جدارها، کف و سقف میتوان پشم سنگ، پشم شیشه و پلی استایرن (XPS) را نام برد.
